به گزارش «فرهیختگان»، متن گفت وگوی پرویز شیخ‌طادی،کارگردان سینما و تلویزیون با «فرهیختگان» به شرح ذیل است:
مشکل مجلس فقط کمیسیون فرهنگی نیست و در همه کمیسیون‌هاست، یعنی مجلس یک مشکل ساختاری در حوزه انتخاب دارد. حوزه انتخاب و انتخابات یک مساله است. خود انتخابات مشکل ساختاری برای مجلس دارد، اینکه در این سال‌ها کمیسیون‌ها ضعیف هستند. همه کمیسیون‌ها اینچنین است و تنها مختص کمیسیون فرهنگی نیست. کمیسیون بهداشت و درمان، کمیسیون امنیتی و کمیسیون‌های دیگر هم این مشکلات را دارند. شانسی و از روی اقبال است یعنی به احتمالات در حوزه انتخاب بستگی دارد. در ساختار انتخابات احتمالا متخصص فرهنگی پیدا خواهد شد یا کسی فعال در حوزه هنری پیدا خواهد شد و همه اینها احتمالات است. پس در مورد کمیسیون‌ها ما این مساله را داریم چون انتخاب افراد در کمیسیون‌ها براساس احتمالات و اقبال است.
به همین دلیل هیچ‌گاه در مجلس نمی‌توانیم محاسبه کنیم که مثلا قطعا صاحب کمیسیون بهتر یا تخصصی خواهیم بود. این اتفاق رخ نمی‌دهد تا ساختار انتخابات درست شود. ساختار انتخابات هم به این معناست که برای کمیسیون‌ها جداگانه کاندیدا شوند. بدانیم یک لیست برای کمیسیون فرهنگی داریم، یک لیست کمیسیون بهداشت و درمان است. لیست‌ها باید تفکیک شود. برای انتخابات باید تفکیک‌شده انتخاب شوند، باید استان‌ها فعال شوند تا کمیسیون‌ها را تامین کنند. NGOها و دستگاه‌های فرهنگی دانشگاه‌ها باید کمیسیون را تفکیک و تامین کنند و به مردم ارائه دهند تا مردم در انتخاب خود تفکیک‌شده عمل کنند. برخی نمایندگان مجبور به حضور در کمیسیون فرهنگی هستند. کسی را ندارند که در این حوزه فعالیت کند.
به‌طور مثال از نماینده‌ای سوال می‌کنید چه سابقه‌ای در حوزه فرهنگ دارید می‌گوید من به فرهنگ علاقه‌مند بودم و بچه بودم به تئاتر می‌رفتم. اینها اینچنین مثال‌هایی می‌زنند. براین اساس به حداقل‌ها و کسانی که فعالیت‌های حداقلی داشتند، قناعت می‌کنند. این امر برای مجلس خطرناک است.
حال که این اتفاقات می‌افتد راهکارها چیست؟ راهکار این است که کمیسیون‌ها مشاور بگیرند. همین‌طور نمی‌توان در این حوزه فعالیت کرد. نمی‌توان هر پزشکی را برای عمل مغز آورد. این خطرناک است. کمیسیون‌های فرهنگی و هر کمیسیونی که از تخصص کافی برخوردار نیست و مجلس دچار خلأ متخصصین هستند باید مشاوره بگیرند که منظور از مشاور فامیل و اقوام و دوست نیست. اینها ملاک نیست. ممکن است مشاور فرهنگی پیدا کنید که حرف‌هایی بیان کند که با سلیقه ما همخوانی ندارد و حرف او درست است. ممکن است کسانی را پیدا کنیم که نه دوست ماست، نه رفیق ماست، نه اقوام ماست ولی حرف درستی بیان می‌کند. مشاوره‌های آگاه و امتحان پس‌داده باید باشند. اینکه حزبی نگاه نکنیم، اینکه کجا بوده و کجا هست را در نظر نگیریم. رگ و ریشه‌های حزبی و سیاسی را دنبال نکنیم، بلکه ببینیم کجا متعهد بوده و تعهد او چه میزان است و چقدر پای انقلاب ایستاده است و چقدر عادل و منصف است. اگر بخواهیم بدون مشاور جلو برویم نباید توقعی از مجلس داشته باشیم.